Charlotte Bleeker

Als klein meisje keek ik vol bewondering naar mijn vader, de held, die mijn speelgoed kon repareren. Als tiener keek ik over zijn schouder mee, hoe hij dat ene kastje in elkaar zette. En als puber maakten we samen mijn zelf ontworpen bed. Niet heel gek dus dat ik al snel bij een grote bouwmarkt ging werken en daar nu nog steeds werk.
Vaak loop ik, al dromend, langs alle bouwmaterialen en komen er allemaal nieuwe ideeën in me op om te ontwerpen. Soms alleen maar losse flarden die maar door mijn hoofd blijven spoken, die ik niet kan loslaten. Eenmaal thuis, pak ik dan mijn tekenblok en begin ik te schetsen. De losse flarden worden een geheel en de constructies worden bedacht. En ja, soms wordt het inderdaad helemaal niks. Maar hoe leuk is het als het wel lukt en dat idee er ook daadwerkelijk komt!

En zoals ik vroeger met mijn vader meekeek, komt nu mijn dochter over mijn schouder mee kijken. Krijgt zij ook de smaak te pakken? Wie weet sta ik straks met haar de mooiste ideeën te maken!